Kiraz Mevsimi Şiiri - Ahmet Murat Irmak

Düşünüyorum,
Senin niye bu günlerde doğduğunu düşünüyorum,
Belki soğuktan korktuğun içindir diyorum,
Belki can sıkıntısından,
Belki de ben kirazları çok severim diye,
Kiraz mevsiminde doğduğunu düşünüyorum.

Ay ışığında buluyorum seni,
Yağmurlu günlere paydos artık,
Ağlamaktan da sıkıldım,
Yorgunluktan da,
Bu baş ağrısından da,
Artık yaşamak istiyorum,
Ay ışığında,
Yürümek,
Koşmak,
Ve hatta hep seni görmek istiyorum.

Sürgündeki bir milletin son sözleri intikam,
Ölen bir adamın son sözleri kanımı yerde bırakmayın olmazmış.
Azrail'i gördüğü an,
İnsan,
Başka hiçbir şey düşünmezmiş derler,
Ölmekten, ölümden başka.
Ama ben atımı sana doğru sürerken,
Ay ışığında,
Kiraz mevsiminin başında,
Sana geliyorum kızım,
Tek aşkıma,
Tek gerçek aşkıma,
Aşkın en saf olduğu hale,
Sana geliyorum.
Ve Azrail'i görsem dahi,
Aklıma ölüm değil sen gelirsin yalnız,
Bu karanlık gecede,
Kuzeyin setleri çekilmiş,
Güneyin elleri bağlanmış,
Ve atım çatlamak üzere olsa bile.
Sana ilaç getireceğim.

Eski bir hikaye yazarı ne zaman şiir yazsa,
Hep kayar o şiir manzuma.
Sen doğdun diye söylemiyorum kızım,
Ama Anadolu'da kiraz mevsimi,
Senin doğduğun mevsimdir benim için,
Paris'de eğlenceler olsa bile,
Roma'da fişekler patlasa bile,
Siyah beşgen bombalar yağdırsa bile üstüme.
Kiraz mevsimi senin öldüğün mevsim olamaz.

Kabul etmiyorum,
Çatlayan atıma,
İnatla yağan kara,
Bu ıssız geceye inat,
Sana koşacağım,
Nalsız,
Ayakkabısız,
Çıplak ayak,
Yarı çıplak halde.
Hem ben sana koşmasam,
Ölürüm soğuktan,
Kabul etmiyorum.

Bu mevsimde buralara bile kar yağmazdı halbuki,
Belli ki seni kızdırdılar yine,
Ama sakin ol kızım,
Sen istemezsem gelemem sana,
Ölürüm soğuktan,
Ancak daha da kötüsü,
Ben sen istemezsen,
Gelemem sana,
İlaç getiremem,
Sakin ol kızım,
Rüzgara bırak saçlarını,
Sessizlik getireceğim sana,
Biraz da huzur,
Hem bu savaş çok uzadı,
Ama bak göreceksin,
Senin saçların da uzayacak,
Aklın da,
Ve savaşanları yeneceksin bir gün uzayan boyunla.
Sen büyüyeceksin kızım,
Ben sana ilaç getireceğim,
Bu mevsimde kar yağmasaydı keşke.

Ölürsem eğer bu yolda,
Mezarımı buraya yapsınlar,
Karlar altında kalan,
Bu soğuk toprağa.
Ve bu elimdeki ilacı alıp,
Kızıma götürsünler.
Koşsunlar,
Yetiştirsinler ona,
Fazla vakti yok onun,
Dörtnala gitmek gerek ona,
Lütfen yaşatsınlar onu,
O kardelen olsun bu topraklara,
Soğuğa rağmen açsın,
Çalışsın,
Zulme uğrayan herkese yardım etsin.
Kağıtsız kalemsiz kalsa,
Suya yazsın yazılarını,
Belki kaybolana kadar birileri okur,
Onu anlar diye.
Öldü demesin babasına,
Koştu desin sadece,
Eğer ölürsem bu yolda,
Kiraz mevsiminde...