Kiraz Dudaklı Dilber Şiiri - Hüseyin Turhal

Gazel
(Fâ'ilâtün / Fâ'ilâtün / Fâ'ilâtün / Fâ'ilün)

Kirâz-vâr ol leb-i cânânı vasf itmek ne hâl
Kim görünce mest olur âşıkların cümle hayâl.

Tâze açmış gonca gül misli dudaklar yâreler
Bûsesi dermân olur her derde eyler i’tilâl.

Can virür bir gülüşü âfîtâb-ı hüsn ile
O lebinden yâr bize her lahza eyler bir su’âl.

Şeker-dudak açtı gonca ağzını güldükçe yâr
Bir nazâr kılmak dahi âteş-i aşka salar kal.

Sana meftûn oldı dil âlemde yok bir benzerin
Zîrâ kim sana lâyık olmadı ne mâl ü ne meâl.

Sanki kevser çeşmesi dudakların ya'kūt-reng
Lâl-i nâbından içen âşık bulur zevk ü kemâl.

TURHAL’a bir bûse lûtf it ey leb-i kirâz-gûn
Der ki yârîn derdine oldur şifâ-yı bi-zevâl.