Kiraz dalları Şiiri - Münire Çevik

Kalem sustu kelam düşmek istemiyor gönlümüze…
Acı sancı içinde Müslümanlar kan akıyor yeryüzünde…
Cellat olmuş düşmanlar …
Yaralar derin …
Sarılması mümkünmü?
Eşkıya yol keser olmuş…
Yetim kalıyor bebeler, yiğitler şehadete giderken…
Memleket ağlıyor…
Bahar gelmiş toprak uyanmış ….
Kiraz dalları çiçekler açmış …
Lakin acıdan göz görmez olmuş…
Kendini bilmez hırs düşkünlerinin açtığı gedik kapanmazmı ?
Kapatmak için çaba lazım, sabır lazım…
Kapıların ardında gizli tuzaklar…
Teselli olmuyor hiçbir söz ….
Derin yaralar…
Meydan göl gibi kanla yıkanırken sen kimin gönlüne teselli olabilirsin?
Acı düşmüş hanelerin içine…
Uzadı artık uzatmayın….
Benim senin onun sözünden vazgeçin, dava adamı olun….
Birlik olun….
Hakikat birlik ister …
Ruhlar hasta…
İnsanların hali perişan…
Sahtekarların pazarına oturmayın…
Yönünüzü hakka ,doğruya ve adalete çevirin…
Dergahların içindeki ateşe son verin …
Yanmasın yürekler ağlamasın analar, eşler, bebeler…