Kiraz bahçesi Şiiri - Tevfik Karınca

çok ağır ilerliyor zaman
yorgun ayaklarım yokuş çıkamıyor artık
vakit yaklaşıyor
bilin ve unutmayın ne olur
beni bir kiraz bahçesine gömün

çocuklar kiraz yesin tıka basa
şen kahkahaları ile
gülümseyen insanları özledim yıllarca
çocuk saflığında

beni bir kiraz bahçesine gömün
ama bir yerden güneşi görsün
aydınlık özledim yıllarca
çocuklar ve aydınlık
ne güzel değil mi