evimizin avlusunda
her bahar serpilerek
köyü kırmızıyla kuşatan
sevgili kiraz ağacı
üzülme kuruduğun için
bitmedi ki işin
güneş unutmadıkça seni
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Çok haklısınız şair kardeşim kiraz ağacının işi bitmemiştir daha,elbette kurutacak çamaşırları böyleydi küçük yerleşim birimleri ipe asılmazdı çamaşırlar,şimdiki gibi çekser kurserler de yoktu
kesilmeye kıyılamazdı kuruyan dalları ağaççıkların,bahar geldiğinde hüzün koksada kuruyan dallar dimdik dururdu ayakta,çocuklar oynaşırdı odaldan budala,çok hoş dizeler bunlar anımsattığınız için teşekkürler.yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta