Kiraz Ağacı Şiiri - Karahan Sertan

Masamdaki resmin çoktan soldu
Mektuplardan kokunda uçuyor
Belki yarın hayalinde kalmayacak hatırımda
Oysa ne düşlerimiz vardı seninle
Henüz doğmamış yarına
Kiraz zamanı paylaşacaktık
Bir kiraz tanesini mesela; ağacın gölgesinde
Bana hasret o dudakların serinliğinde
Tam da susadığım bir anda sana ölesiye
Yaşayacaktık beraberce hazan tadındaki yaşamı
Kiraz çiçeklerini sahte baharımızda açtırarak
Ve sahte kelebeklerimizin
Peri kanatlarına dalacaktık
Hayretler içinde kalarak

Artık sen yoksun
Ama bilmeni istediğim bir şey var
Kiraz ağacımız sensiz ikinci baharda da
Çiçek açmadı
Nedendir bilinmez
Kelebekler bu baharda umutla kanat çırpmadı
Bu gün mevsim yine hazan
Hani senden evvel bahçemde olan
Ve sen gittikten sonra baki kalan
Artık açan çiçeklerimizin yerinde
Solan yapraklar var
Korkarım kiraz ağacında kalan son yaprak
(Tıpkı benim içimde kalan son insanlık kırıntısı gibi)
Birazdan rüzgara kapılacak
Ve nasıl bir yazgıdır ki bu böyle
Seninde ardında bir buruk sızı kalacak