Kiraz ağacı bir gün
İmrenmiş şeftali ağacına
Hatta kendini küçümseyip
Kıskanmış onu
Meyvesi daha büyük diye
Ama şeftali ağacı
Hiç böbürlenmemiş
Alçak gönüllülükle
Kiraz ağacına demiş ki
Benim meyvelerim
Büyükse seninkinden
Seninde meyvelerin
Benden önce olgunlaşıp yetişir
İnsanlar daha erken
Bakarlar senin tadına
Bu dünyada ne kadar varlık
Ne kadar canlı varsa
Hepsinin kendine göre
Bir yararı vardır insanlığa
Küçük yerinmemeli küçüklüğüyle
Büyükse övünmemeli büyüklüğüyle
İşçi olmasa patron ne işe yarayacak
Memur olmasa amiri kim bilecek
Bu ikili
İğne ile ipliğin ilikle düğmenin
Ahengi gibidirler
İğne olmasa iplik nasıl dikecek
Düğme olmasa ilik nasıl iliklenecek
Kimse ne övünmeli nede yerinmeli
Her şey ahenk içinde yürümeli
Dostça kardeşçe ahenk içinde
Ve o günden sonra
Bir daha küçük görmemiş kendini
Bizim kiraz ağacı
Kayıt Tarihi : 7.6.2006 21:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler...Selam ve saygıyla
Ümran Tokmak
TÜM YORUMLAR (1)