Kiraz Ağacı Şiiri - Teoman Özgün

Bana gülümsedin ama bilmiyordun,
Benim nasıl bir korkuyla, endişeyle,
Komşunun bahçesinden kiraz çaldığımı,
Kiraz çaldığımızı.!
Mamado arkamdan hızlı adımlarla koştu,
Kirazı senin elinde gördü,
Kızgın bir bakış attın bana..
Yenmemiş kirazlar yere düştü elinden,
Ve sen gittin ve hala!
Yıllardır kulağımda çok yavaş,
Senin ayak seslerin tekrarlanarak canımı acıtıyor,
Acıyor, acıtıyor..!
Ve derin düşüncelere daldım;
Neden bizim evimizin kiraz ağacı yoktu.!