Kıratım Şiiri - İlkay Coşkun

Kıratım

yelesiyle koşturup
rüzgarıyla savrulan
kocaman gözlerinde
rahvan misali atlarız

yeryüzü sarayında
sıla gurbet susayan
nesillerce öğütülüp
değirmen de kanayan

yazgıya gurbet düştü
neden vuslat uçmasın
yüreklerdeki sığınak
taziyedir oysa acıya

kalbi çatak meyyal
dörtnala koşturan
asil bir sude bulup
sırça köşke çevrilen

acıyan yan iğneucu
yaralı bir parmak işte
her dem dağlansa da
peşin ihsan bağlanan

gezeleyen ayakların
ifşacısı ne de çokmuş
hangi yüreğin sahibi
hangi sancının dermanı

bir de ben var işte
sevdası coşkun nehir
hangi suça iştirak
kime boyun eğmiş

nerede kalmıştık söyle
dağ bayır söyle kıratım

İlkay Coşkun
05.08.2020