Kırarım kalbini, cana yetince !

“Hem de çekiçle !”

O kadar şansını zorlama gülüm
Patlarım bir anda, sabrım bitince !
Sönen bu alevi, korlama gülüm
Kırarım kalbini, cana yetince !

Madem bitti aşkın, efendice git
Tüken de kalbimde, ebediyen bit
Kendini en yüksek, uçurumdan it
Kırarım kalbini, cana yetince !

Hiç boşa çekme sen, kendini naza
Bir daha gelmem ki, seninle gaza
Ne söze gerek var, ne de bir saza
Kırarım kalbini, cana yetince !

Bende bir insanım, ben de bir canım
Vurunca sızlayan, acıyan yanım
Gözyaşı içinde, akarsa kanım
Kırarım kalbini, cana yetince !

Ne aşkını taşırım, ben hamal diye
Hiç umut beslemem, ihtimal diye
Düşünmem yapısı, kristal diye
Kırarım kalbini, cana yetince !
Patlarım bir anda, sabrım bitince !