Kıran girmiştir köküne Şiiri - Muharrem ...

kıran girmiştir köküne
ardı kesilmiş pınarlar gibi
dostluksa dostluk
düşmanlıksa düşmanlık
o köyden o evin kapısından
bakılmaz kimsenin ardından
ayaz gecelerin çekilmez soğuğu
aç açık kalınan günler
güzel günler tok günler
orman tepelerinde ararken
köyün yaramaz hayvanlarını
uyurken yakalayıp dağ başında
kukakkarımı dibinde patlayan
kuru sıkı bile iflah etmez
yarın akşama yine yapar yapacağını
yorgunsun argınsın demez
yine tutturur marmarlığın yolunu
sıra sıra dizili okul ünifmalarına
rengarek serilen defterler silgiler
her birisi bir başka cicili bicili
kimbilir hangi çocuğun hayallerinde
kaç baba bakıp da geri döner
bir cüzdana bir vicdana seslenip
ne çareki hüküm geçmez hiçbirine
yalanlara muhataç bu gün yine evinde
ama sen bu yaşanılan tramvayı
bilmez duymaz bile
almıştır zaman yavrularının küçüklüğünü
saçlarının siyahlığını gürlüğünü
beklemez kimse kömür işçilerinin yolunu
o köy o köy değildir artık
yoktur yollarında mektep çocukları
bağı bostanı bahcesi tarlası