KIRAMADIM
Kırdılar, yok ettiler
Kırdılar önce en güzel umutlarımı
Lakin hunharca kırdılar
Mahzun ve sessiz yüreğimi
Nedense insanları kıramadım
Ve kırmayı da hiç öğrenmedim
Her insan bir değil ama
Bazı insanlar
Düşünmeden, vicdansızca
Çaldılar en değerli yıllarımı
Nedense insanları kıramadım
Ve kırmayı da hiç öğrenmedim
Hep bencillikle ve sahte yüzlerle
Pembe süslü sözlerle
Yok ettiler, sarstılar, boşa çıkardılar
Herkese olan güvenimi
Kırdılar hep sinsice
Nedense insanları kıramadım
Ve kırmayı da hiç öğrenmedim
Rukiye gül bakırhan
(hayallerimiz ve gerçekler" kitabından)
Rukiye Gül Bakırhan
Kayıt Tarihi : 23.8.2018 23:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rukiye Gül Bakırhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/23/kiramadim-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!