Binler fani mahbuplar girseler de sıraya;
Verme kalbi onların, bir tekine kiraya!
Sakın sokma hırsızı, muhip sanıp saraya!
Sultan girer sadece; iskân için oraya.
Kimse kalbin sahibi, yalnız ona; ”buyur” de!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta