Kırağı Şiiri - Özdemir Aydın 2

seni düşünüyorum,
mehtapta
her gece olduğu gibi,
sabahladığım rıhtımda,
sılamda selamın esiyor.
solumda yer açtım, gel biraz dinlen. 
tara saçlarımı, rüzgarlar değmesin.
yüreğimi al avucuna,
ürkütmeden sev beni.
durgun gözlerine, hatıralardan kalan şiir bıraktım,
mıhlanıp durmasın diye
nasır tutmuş kalbinde.
aşka oruçlu dudaklarına türküler sürdüm,
yalnız ve kurak çölümde çatlamasın diye.
gözlerine güneşler ektim,
zemheriye dayansın diye.
dağına bir kardelen,
gamzene bir papatya gömdüm,
onlar ne açarsa, sen o sun.
yollarına evlek evlek sabır serptim,
buğday danesi kızılından,
gözpınarlarımdan biraz bulut sürükledi,
iç çekişlerim,
bir dahaki bahara yüzünde açacak hasret çiçeçlerine
yağsın diye.
kimse bulaşmasın içimdeki erimelere,
kabuğu tırnaklanmış derin yarayım,
şehrine küsmüş vedasız giden yolcuyum,
kırağı gibi düşme yüzüme,
yalanlarla acıtma ince sızılarımı,
işte o an ölemiyorum ki..!