Sana meftun kanamalı şehirler
Kanımı bir kara sevda zehirler
Süzülürken gözlerimden nehirler
Bir firkate düşer gider sevdiğim.
İnsan bu, Mecnunda olur Keremde
Olsa da üzülmez, belki veremde
Bekledim bir umut gönül yarem de
Gün doğmadan aşar gider sevdiğim.
Seni yazmış Mevla gönül varıma
Bülbüller sızlanır ahu zarıma
Mevsimsiz yeşeren umutlarıma
Bir kırağı düşer gider sevdiğim.
En asil nehirler demlenir bende
Gülün ihtişamı saklı dikende
Akşam güneş mor dağlara çökende
Bir yaramı deşer gider sevdiğim.
Kayıt Tarihi : 18.6.2021 08:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
AY YÜZLÜM!... Yüreğimde sözler toplanıp sende el ele tutuşuyor. İçimdeki fırtına sende türbülansa düşüyor.
![Saffet Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/06/18/kiragi-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!