Kiracıyım Şiiri - Silvan Güneş

malım mülküm bedenim
görüntüme kiracıyım
gölgem nereye düşerse düşsün
bu dünyaya kiracıyım

atlar katlar alsam da
türlü yollara dalsam da
Sultan Süleyman olsam da
bu hayata kiracıyım

düştükçe kelimenin içine
kifayetsiz kalmış cümleler
zemberek gibi vursa da anlamlar dibe
hecelere kiracıyım

değişmeyen ne var ki dünyada
aldığını bir gün veriyorsun
bir alıp verme hikayesi yaşamak
geldi mi sırası
borcunu ödüyorsun

inandığın ne var ne yok
dök şimdi eteklerine
hem susmuş hem susturulmuş
fikirlere kiracıyım

sevdiğin ne varsa hayatta
o kadar dalgalanır duygular teninde
kıyına vuran hüzünlerde
hasretine kiracıyım

insanoğlu umman ise
deniz onun içinde tekne
öyle sahipsiz ki koylar
öyle sessiz ve sakin ki
kilometrelerce parsellenmemiş arsalar
bitmek bilmeyen yollar
ümitsiz miyim
asla değil
ümit benim
yalnızlığa kiracıyım