Kiracılık Şiiri - Ali Yıldırım Hançılı

Geziyorum kiralık ev ararım,
Bir umutla kimi görsem sorarım,
Akşama dek ben kendimi yorarım,
Kiracılık çok zor yaşaman dostlar.

Yüklü depozite, bir aylık peşin,
Varı yoğu bilmez mecburen taşın,
Başlıyor hayatla büyük savaşın,
Kiracılık çok zor yaşaman dostlar.

Kiralar çok yüksek gücümüz yetmez,
Yalvar yakar asla kulağa gitmez,
Öğretmenim çilem hiç mi hiç bitmez,
Kiracılık çok zor yaşaman dostlar.

Ay başında durur boynumuz bükük,
Yapılısı yoktur, boyası dökük,
Para yetmez ceket yırtık ve sökük,
Kiracılık çok zor yaşaman dostlar.

Yemez içmez boyatırız evleri,
Kira artar doyuramaz devleri,
Bir su gibi akar gelir günleri,
Kiracılık çok zor yaşaman dostlar.

Maaşın yarısı gider kiraya,
Önce para hiç bakmıyor ricaya,
Dostlar koyduk yaramadı araya,
Kiracılık çok zor yaşaman dostlar.

Ay onbeş der ödeniyor kiramız,
Hoş da tutsan iyi olmaz aramız,
Durmaz kanar sızılıyor yaramız,
Kiracılık çok zor yaşaman dostlar.

Ev sahibi gelir büyük heybetle!
Kusur yapılamaz ona rağbette,
Saygı için sıradayız gayrette,
Kiracılık çok zor yaşaman dostlar.

Kiracılık gitsin asla gelmesin,
Evsizlik çok kötü, kimse olmasın,
Kira verip gülen yüzler solmasın,
Kiracılık çok zor yaşaman dostlar.

Ali'm olur muki bizim evimiz?
Neyle olsun yetmiyor ki gücümüz,
Kira artışında büyür acımız,
Kiracılık çok zor yaşaman dostlar.