Meşakkat sokağının derin çukurlarından, el ele atlarken
Hüzün mevsiminden habersiz, sevinç aydınlığındaki çocuk koşar
Acının şerbetini tatmadan, hayaller pembe denizde yüzerken
Şahit ağacın gövdesinde kalpler birleşir, tek yürek mührü bıçakla kazılır
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta