kıraç topraklara saçıyoruz tohumları
gülüyorlar bize
gökte turna alayları değil
karga sürüleri
velakin çocuk gülüşüdür omuzlarımızdaki yük
ve ceplerimizde uzak diyar kuşları için yazılan mektup
yüzümüzdeki hüzün kandırmasın sizi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta