Kır Yaşar Şiiri - Bekir Sami Ünsal

Adı hafızamda ölmez hep yaşar
İyilik yapmayı edinmişti kar
İşi hep hayırdı asla yoktu şer
Daim hayır dua aldı Kır Yaşar

Çile yoksa kalır yolda çiğ beşer
Sabredip çekenler bendini aşar
Yüksek tepelere kar erken düşer
Ona lakap bundan kaldı Kır Yaşar

İşi, kula sevgi ekip biçmekti
Herkese kalbini daim açmaktı
Kime yardım etse, şevkten uçmaktı
Herkesleri bende kıldı Kır Yaşar

Hizmet eder tanımazdı sınırı
Aşikâr etmezdi kimseye sırı
Daima olmuştu sözünün eri
Adamlığa timsal oldu Kır Yaşar

Namuslu yaşardı helalden yerdi
İnsanları sevdi hep kıymet verdi
Ne bir hain oldu; ne darbe vurdu
Mertliğin peşinden geldi Kır Yaşar

Bilirdi ki ziynet kalptedir kulda
Kıymet ölçülemez parada pulda
Yalana yer yoktu ondaki dilde
Hep gönle girmeyi bildi Kır Yaşar

Haksöyler’im, o hep özünden verdi
Kendi derdi bildi, insanda derdi
Bir mum oldu ışıtarak eridi
Örnek yaşadı ve öldü Kır Yaşar