Kır Şiiri Şiiri - Arzu Dinçer

Erguvanlar kaplamış kırları,
Kırlar, adı sanı olmayan, memleket misali
Kendi yaşamına sahip çıkmış
Lavantalar çiçek açmış
Mis kokuları sarmış
Koynunda milyonlarca canlı
Öyle anaç
Öyle nazlı
Kendi kuralları
Kurallar içinde
Uygulamalı öğreniyor
Yeni doğan yaşamı..
Güçlü hayatta,
Güçsüz
Yenik düşüyor kurala
Kırlar, adı sanı olmayan, memleket misali
Doğaca yaşamı güzel kılıyor.
Kendi sesi, kendi kokusu
Kendi dokusu ile
Özbenliği yaşıyor
Ne kimya tanıyorlar renkte,
Ne de tıp bilgisi ile harmanlı
Doğumu, yaşamı, ölümü..
Saf
Ve bir o kadar
Gerçek
Kırlar, adı sanı olmayan, memleket misali
Kitapları yok onların,
Yobazlıkları, hırsları...
Tankları, tüfekleri...
Toprağın
Ve
Göğün verdiği
Can ile
Yaşıyorlar yaşamı
Kırlar, adı sanı olmayan, memleket misali