Neden gölgelerde yaşıyor, neden saklanıyorsun
Nedir senin çekingen.
Lüks içinde şımarmış bir çocuk gibi, kırlarda
Özgürce yaşıyorsun.
Niçin üzülüyorsun, neyin eksik,
Yoksun musun.
Ulu ağaçların gölgesinde yaşamak mı
Seni üzen.
Şükret haline Kır Menekşem.
Diğer soydaşların gibi kimseye muhtaç
Değilsin.
Sakın yoksunluktan söz etme, sen yine
Çok şanslısın.
Çünkü, az şeyi olan fakir
Değildir,
Yalnızca, çok şey isteyen
Fakirdir.
Sana göre; Ömrün kısa belki, sadece
Bir bahar.
Fakat sen her yıl baharla yeniden
Doğacaksın.
Ya ben öyle miyim.
Keşke bende bir Çınar, bir Meşe Ağacı
Gölgesinde yasasam.
Senin gibi her yıl baharla yeniden
Doğsam.
Mosmor çiçekler açıp etrafa mis gibi
Kokular saçsam.
29.03.2010
İstanbul
Kayıt Tarihi : 29.3.2010 21:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saadettin Güven](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/29/kir-meneksem.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)