KIR KALEMİ HÂKİM BEY...
Hüküm senindir Hakim Bey!
Duygu müsriflerinin boğazında parmak izlerim,
Kıymet bilmezlerin gönlünü ateşe vermelerim,
İnsanlığını kaybetmiş zalimlere zehri şerbet diye içirmelerim.
Ayrılığa mecbur bırakanları karanlığa mahkûm etmelerim.
Karar senindir Hâkim Bey!
Ben bu dünyada insanca yaşamak istedim,
Kimsenin kalbi ziyan olmasın diledim,
Gözler hüzün yerine mutluluğa açılsın,
Gönüller küsmesin, umutlar yere serilmesin dedim.
Kes cezamı razıyım Hâkim Bey!
İnsan olmanın gereğini yaptım,
Kır kalemi hüküm senindir Hâkim Bey!...
Döndü Dülger
Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 26.5.2024 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)