Kır kalemi Şiiri - Mustafa Özbıyık

Mustafa Özbıyık
60

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Kır kalemi

Odamın duvarlarına işledi yalnızlığım
Eve girdiğimde merhaba diyorlar aynalar
Ve karşımda her zaman olduğu gibi
Ben duruyorum

Yalnızlığım yanımda eskimez dostum
Yine sırtımı sıvazlıyor hadi gir der gibi
Montumu asıyorum eski tahta çiviye
Terliklerim bile iz yaptı aynı yerinde

Her şey hala burada eski yerlerinde
Ama bir sen yoksun
İçimdeki en büyük eksik sen
Yoksun

Kim doldurabilir ki yerini
Kime sevdiğim derim artık
Kimin gözleri yakar içimi
Ve kimin budakları ıslatır benliğimi

Bir gün döneceksin diye
Aralık bıraktım sayfaları
Belki dönersin ve
Tekrar yere düşen kalemimi uzatırsın

Omur geçecek ve sen yine güleceksin
Güzel gülüşünü kalbimde hissedeceğim
Artık acı gelmeyecek hayat bana
Yaşlar ıslatacak gömleğimi ama mutluluktan

Söz birtanem
Sana söz veriyorum anlatacağım seni
Seni bilmeyen herkese hissetsinler diye
Hissetsinler ki beni anlasınlar diye

Boğazımda düğümlenenlerin nedenini
Bedenimin asiliğini anlasınlar diye

Yaz birtanem senden kalanların listesini
Yaz ki bilsinler
Sende benim de kaldığımı yaz
Sensizliğin bende bıraktığı sarhoşluğu bilsinler

Anlamak anlatmaktan çok daha zor
Ben aldatamıyorum kendimi
Anlaması da zor geliyor
Kandıramıyorum kalbimi

Ellerim titriyor artık
Yazmak bile yordu beni
Kalemim yerde
Ve sen hala yoksun bebeğim

Kalemim sende kaldı
Bana ya geri ver
Yada
Kır artık onu meleğim

Mustafa Özbıyık
Kayıt Tarihi : 2.10.2009 07:44:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Anlatacakların hepsini anlattım, Karar kaldı geriye, karalanmakta var kader de Yârim diye haykırmak gelirken sayfalarca, Kaldım bir tek benimle, Bir tek yalnızlığımla

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Rifat Kaya
    Rifat Kaya

    Anlamak anlatmaktan çok daha zor
    Ben aldatamıyorum kendimi
    Anlaması da zor geliyor
    Anlatmak çok zor, evet, susmak en iyisi, ölünceye kadar. çok güzeldi.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Mustafa Özbıyık