Gözlerime güvenip bakamadım
Fırçalar resmederken seni
Seni gördüm
Çizgide noktada, paletteki her boyada.
Tuvale inen her darbede
Boyaların kavgasında, barışında
Seni gördüm.
Nedenini bilmeden
Ressamın son dokunuşu
Bemi sana hapseden.
Çınlasa kulaklarım senin sesin
Duyduğum her seste sensin
Ağlamada, gülmede
İnleyen her nağmede
Seni duydum her seste
Sensiz seni duymaktı
Beni kahreden.
Ve
Şarkılarda adının okunuşu
Beni sana hapseden.
Cezamı ömürboyu yesem
İnan beraatimi istemem.
Üstlenirim bütün suçları
Çekerim cezamı,
Bana ait sendeki hücremde.
O hücre benim olsun
Yalnız benimle dolsun.
Haydi kır kaiemi
Kır.
Arama başka neden
Kalemin kırılışı olsun
Beni sana hapseden.
Kayıt Tarihi : 16.12.2014 11:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Anik](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/16/kir-kalemi-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!