Kır Kahvesi Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

Çamların ardına yapışık,
-titrer yüreği denizin, bak!
Dallar esinti bekler kayalardan,
-ya da meltemi, farketmez
Deniz, üşüyen göl olmuş;
-ötelerden alır gelir gömleğime,
-kör edici nemini.

Daha bir üzerime geliyor sanki,
-çullanıyor doğa canıma; vahşi, gaddar!
Ezilip kalıyorum, renkler cabbar!
-cümbüş eyler, göz kamaşığı herşey
Dallar sefil bakar, güller mânidar
-delik kayaların sessiz ışığı,
-tabureye fazla geliyorum!

Derken, bir çay getirmiş garson,
(kenarında bir şeker var tabağın,
-kübünün yarısı çaya batmış)
-“zıkkımlan da git! ” dercesine masama koymuş;
(kapanmaya yüz tutan kitabıma aldırmadan)
Zavallı bardağım yay çizer havada,
-doğayı anlatır sayfalarım.

Komşu masalar bozar atar,
-gölge eder yeşilimin içine
Biri alerji, biri tarihe gıcık,
-avukat olsa ne yaparmış sınavla
Motor gürültüsüne aldırmaz yine de çamlar,
-kaşık sesleri vız gelir.

Hesap için dümen kırmış geliyor
-beyaz önlük giymiş aynı garson
Gıdım gıdım içilen çayımdan,
-lekelerle dolmuş canım bardağım
Artık çay bitecek, güneş gidecek,
-çam burada, deniz orada,
-bense yoldayım.

Düşmüşüm yola, düşünüyorum;
Hayat, bir kaldırım taşı mıdır çarığımda?
Ya da eklemlerini donduran adamın,
-yaş kemale ermeden belini büken
Ya da asla karşılaşmadığın,
-ensende nefeslenmekte gibi,
-yani, yaşayan birşey.

Pekala, hayat gerçekte kaç kişiliktir,
-kaçı senin ki sevginin?
Ya herşey hiçse, ya da hiçlik herşeyse,
-kaç forsa binecek o zaman bu gemiye?

Kavşağındasın yolun,
-ışıklar deli, trafik yoğun;
-yani ben; yalnızım yine..

Haydi gözlerini ötelere çevir yine
(-gök ve yerin sis çizgisine)
Yitip gideceksin, belirsiz ufkun atmosferinde bugün;
-ya da silineceksin, umarsız
Umudunu çöpe atsın artık ozan,
-gelmeyeceğini bilsin kır kahvesine.

12.06.2001 / Kır Kahvesi-Antalya.