Kır Evim Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Bahar ve kır

yağmurlu bir yaza yeminli mi bulutlar
bulutlar ki bahçelerimizden çalan güneşi
buralara kuşlar konmaz çiçekler üşür
ve hoyrat bir çiçeğin kokusu
mest edip durur geceyi
aşkın çiçeklendiği bu mevsim
bu bahar umudun rengi

öte yanda Erzurum dağlarında hala karlar var
neler götürüyor ki zaman kim bilir geçen ilk yazla
her bakmak görmek değil ki
dön yüzünü ve gör bak şu menekşeye
kaç yaz öncesindendir
leylaklara yağan yağmurun gölgesi düşmüş damlara
ve tanığı bu baharın

işte şurda taşın arasından açan papatya
her biri Papatyadan taçlarıyla prenses
Ayşe Ayşen Sesil ve Katya

yollar boyu portakal çiçeği kokusu
harman harman begonya

eyy bahar dört mevsimin pırlanta tacı
sensin ilk sevgili bunca yokluk arasında
ve bir latif rüzgardır beni şadeden
kır evlerinin arka bahçelerinden esen

Yüksel Nimet Apel

24 Nisan 2018 Salı Bodrum

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
TARİHTE BUGÜN
2 yıl önce