Kır Çiçekleri Solunca da Kokar

bir ay doğar, büyür düşlerim
derinlerimden bir Nil akar
bilir misin kır çiçeklerini,
hani var ya, solunca da kokar

döşeğimden taştığım anlar,içimde bir sefer başlar
gece büyür birden, sabah yavaşlar
komodinimde yeşil boyalı, porselen kuşlar
varsıl abajurlarda parıldar yok oluşlar

neft olur dilim, ruhumu bir akrep sokar
sen bilir misin kır çiçeklerini hiç
hani var ya, karanfil kokar,kekik kokar

çürür hayata batırılmış her yanım
bir tren sesiyle ayyuka çıkar isyanım
ağlamak, bağırmak ister de canım
en sivri çığlıklarımdan boşalır kanım

zift olur umutlarım gözlerimden akar
bilir misin kır çiçeklerini
hani var ya,bir tıfl-ı nazenin kokar