Kır Çiçekleri Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Ah yine küçük kır çiçekleri göğüslüyor
Göğün göğsünü...
Oysa Dünya çok genişti...

Feryat figan doğuyor Güneş yine,
Kaçamamış oda,
Üstüne örtüşen görevlerinden...

Şimdilik uzağım bol vagonlu bir trene,
Şehir rehberi edinmek için çok geç,
Yolculuk öncesi kahvesinin buğusundayım,
Kokusu çoktan içimde olan...
Olacak o yolculukta,
bilmem ne zaman?

Ah yine sade bir hayat çekti canım,
Gürültüsüz,
Şipşak birazda...

Kır çiçekleri sizi seviyorum,
iyiki varsınız...