Kırların sunduğu o nazenin armağan,
Ruhuma esinti, misk kokulu derman.
Her biri ayrı bir renk, ayrı bir destan,
Gönlüme fısıldar, geçici bir heyecan.
Gözlerim izler onları, bir şenlik edercesine,
Sonra sen belirirsin, ay gibi gecesine.
Kalbim fısıldar, bilir, en derin hecesine:
O çiçekler varamaz senin güzelliğine.
Onların kokusu rüzgârda bir anlık ziyaret,
Senin varlığın ise ruhumda bir ibadet.
Toprakla can bulur onlar, bekler bir işaret,
Sen içimde açansın, solmayan bir cennet.
Her bakışın yeni bir bahar, her gülüşün ayrı bir nağme,
Kır çiçekleri boyun eğer, bu ilahi terennüme.
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 21:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!