Kır çiçekleri Şiiri - İnayet Koçak

kırda unutulmuş bir çiçek
sallıyor gövdesini rüzgar
gelip geçenleri izliyor
ne bakan var ne gören
umudunu bahara saklıyor
kar yağıyor boyundan yüksek
ayazdan korunurum diye seviniyor
düşündüğü gibi olmuyor
uzun sürüyor kış
umutla bekliyor baharın gelmesini
kökleri üşüyor
baharı düşlüyor umutla
beklediği bahar geliyor/ kar eriyor
toprak köklerini ısıtıyor
ısındıkça canlanıyor/canlandıkça çoğalıyor
deviniyor topraktan çıkmak için
yüzlerce çiçek doğuruyor toprak ana
kokular salıyor çevreye
unutulmuş olsa da umudunu yitirmiyor
kır çiçekleri......i.koçak