Kır Çiçekleri Şiiri - Haldun Güner

Kır çiçekleri gibi büyüdük biz,
Sulayan, bakan olmadı,
Kendi kendine büyüdük biz,
Tarla kenarında, dağda bayırda.

Aşımız anadan,
Suyumuz yağmurdan,
Gübremiz, gelip geçen,
Koyundan, kuzudan.

Kendimiz yontulduk biz,
Ya inceldik fidan gibi,
Ya kalın kaldık,
Yakmalık odun gibi.

Bakmayın narin göründüğümüze,
Kimimiz dikenli, kimimiz kılçık,
Adamın boğazına dalıveririz,
Sökmesi zor, çıkarması zor.

Kır çiçekleriyiz biz,
Allımız, morlumuz var,
Misler gibi kokanımız,
Uzunumuz, kısamız var.

Güneşte kavrulmuş,
Hem de çifte kavrulmuş,
Topraktan, kayadan fışkıran,
Kır çiçekleriyiz biz hepimiz.

2002