Bir avuç toprak al.
Sonra onu göz yaşınla ısla.
Aşk otu yeşillenir,
Onu nefesinle ısıt,
Gönlünle okşa,
Büyüsün.
Büyüt onu,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
