Kır Çeşmesi Şiiri - Süleyman Sönmez

Güneşin sıcağında
tozlu yollarda yorgun
Akan tuzlu teriyle,
yüzü gözü pek solgun
Kulağının tozunda
İnce at sinekleri
Çizerken daireler
Uzun kavaklar ne der
Hemen yanına vardı
Gördü ki bir taş oluk
Akıyor suyu soğuk
Yuğdu tozlu yüzünü
Açtı yumuk gözünü
Görünce kitabeyi
Çok Okumak istedi
Fakat bu yazı nerden
Anlamadı zavallı
Ağzı pek açık kaldı
Olsun dedi içerken
Köhnemiş taş çeşmenin
Billurdan sularını
Düşmedi pek gaflete
Anlamadıysa bile
Geçmişin cümlesine
Okudu fatihayı
Sanki görmüşçesine.