Kıpkızıl Kan Şiiri - Süleyman Eser

Kıpkızıl kan
Selam,yardım,ihanet
Kurtuluş, yalan
Yapraklar kuru
Beyinler aç
Kurtarın aman
Düşünemiyorum
Zaman zaman
Kardeş,vurgun,ihanet
Kavgalar,açlık
Zehir dolu kadehler
Mahremiyetler
Perdesiz,üryan
Kahrolan bir bayan
Sokaklar karanlık
Lambalar kapalı
Ölüm hepten siyah
Ellerimi tutan
Bir yoldaşa muhtacım
Gidemiyorum
Bu yolları tanıyan
Birini arıyorum
Birini bekliyorum
Beni hemen,o an
Aydınlığa çıkaran

Kıpkızıl kan
Vaadler,kahırlar
Yalancı gözler
Ve durmaksızın
Ağlayanlar
Satırlar,satırlar
Her satırda
Bir gariban
Geçmişten bir izi
Tastamam hatırlar
Bir şeyi hatırlar
Hiç yok olmayan

Kıpkızıl kan
Güçlünün gücüne
Güçsüzün
Suçlunun suçuna
Suçsuzun
Boş verişidir
Yardımcı olan
Ama tarlalar
Ama bahçeler,bağlar
Bir yudum su için
Bir avuç emek için
Durmadan ağlar
Yardım edin aman
Dağlar,yollar,anneler
Kin,ihtiras,
Yorgan
Yorgun geceler
Boyunca
Korkaklara kalkan

Kıpkızıl kan
Bir gemi mi
Tren mi kalkan
Nereden gelir
Bu simsiyah
Bu kahreden
Zalim duman

Kıpkızıl kan
İçinde sahte dostluk
Sahte bir buhran
“Bende yanıyorum
seninle,dostum.
Bana da elaman”
Ama var ya
Kurşun,siper,mevzi
İnsanlar sıradan
Hayat karmaşık
Tren yolları paslı
İstasyonlar kapalı
Zincirler,kelepçeler
Karanlık odalar
Yılanlar,yalanlar
Bunlar başımı sarmadan
Kurtarın aman

Kıpkızıl kan
Bir kaşık suya
Balıklama dalan
Esrarengiz adam
Ya da bir keman
İniltisinde
Kurşunlara vurulan
Genç bir yürek
Sahte bir kurban
Işıklar altında oradan
Oraya oynaşan
Birkaç yılan

Kıpkızıl kan
Kıpkızıl kandır
Beni böylesine acı…
Böylesine ağlatan
Bulutlar, hayaller
Samanlar,altınlar
Bir minarenin dışı
Ve birde içi
Dolan babam
Dolandıkça dolan
Ama var ya
Sokaklar, kadınlar
Ah! Birde o
Birde o insanlık
Her yer karanlık
Duvarların yıkık
Yalan dünya
Yıkık duvarlı
Dünya, yalan
Kıpkızıl kan
Kıpkızıl kandır
Beni böylesine
Ağlatan.
01/01/2003