Bir kendime kahpeyim ben kalleş hayat-ı makamda
Bir de erkek kahpesi şu kalleş hayata.
Bir kendime küstüm, gözümden akan kahkahalarla
Bir o beni ağlattığını sanan ahmaklara.
Bir kendime altın kurşun sıktım cam darağacımda
Bir de darağacımda kınnabımı tutanlara...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta