Kınıyor Gönül Şiiri - Eyup Şahan

Kınıyor Gönül

Aklandı saçlarım görmüyor hala,
Beni otuz beşte sanıyor gönül.
Her ne desem duymaz gelmiyor yola,
Her şeye bahane sunuyor gönül.

Anlamadım gönül neden yaşlanmaz?
Yılları devirdi hala uslanmaz.
Altın gibi sanki suda paslanmaz,
Her güzel görende sınıyor beni.

Gözlerim görmüyor tabip kâr etmez,
Gönlümün işine akıllar yetmez.
Benim çektiğimi neden hissetmez?
Hala tatlı söze kanıyor gönül.

Hayal evre evre düş yığın yığın,
Nedir son arzusu sormaz sanığın?
İpek böceğidir örüyor ağın,
Ağının içinde yanıyor gönül.

Aklım ermez oldu hükümsüz izan,
Bir güzeli gördü başladı hazan.
Ben bir kere sevdim git onu kazan,
Eyüp’ü bu yüzden kınıyor gönül.

Eyüp Şahan
Ordu /Fatsa 23.7.1989