kınına veda eden hançerdim
tutup kenara çektiniz kenti.
ağaca ilk tırmanan çocuk
ısırılan ilk kiraz
anlayabilir beni.
Evler, tanıdık değiller…
çabucak ayrılıyorum yüzünüzden
donup kaldınız.
üryan ve isyan.
hayret/imi taşıyacak son vapur
sezilmiş korku,titriyor liman.
yolcular, tekin değiller…
tek ayak üstüne yürüyorum
kum/pas içindeydi kalbiniz, ne tuhaf
isim değiştirerek geliyor yaşam.
suya ilk ağlayan kadın
çizebilir ancak resmimi.
kınına veda eden hançerdim
tutup hedefe koydunuz beni.
Ölüler, farkında değiller…
ömer turan
23-28 haziran 2007
trabzon
Kayıt Tarihi : 2.6.2008 08:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
not:''üryan ve isyan' kitabımdan...
kum/pas içindeydi kalbiniz, ne tuhaf
isim değiştirerek geliyor yaşam.
sanırım bu şiirini ilk okuyanlardan biriyim.. :))
bu kadar dokunur mu şair şaire... tebrikler dostum...
Bundan ne fayda ola?
Ruh keskin bir kılıçtır,
Beden onun kılıfı ola.
Daha çok tesir gösterir,
Çünkü kılıç üryan ola.
Saygılarımla, Abdülkadir Kalay
TÜM YORUMLAR (17)