Kinin mi Var Şiiri - Mustafa Altıntaş

Arzularının soğuk gölgesinde
Açmayan karasevdamsın
Bak umudumu öldürüyor sessizliğin
Sığındığım yakamozlu kıyılarında
Hatırladıkça yaşadıklarımızı
Kuruyorum ve senin kılın kıpırdamıyor
Susuyorsun
Beni bir ayraçla ayırıyorsun kendinden
Göğsümü karartan günleri ardın sıra diziyorsun

Neden sözleştiğimiz gibi ertelemeden acıları
Anlatmıyorsun içinden geçenleri
Neden gecelerde ağırlaşan imgelerime
Ağır ağır bırakıyorsun dumanlı uçurumların ürküntüsünü
Hangi yanıtı bulmak için bu uzatmalar

Bir gün dönüp gelişin el gibi gülecekse eğer yüzüme
Ya da yarım kalan bir yanımı büyütmeyecekse hamarat ışığın
Ne yararı var sana
Düşlerimi tuhaf bir sızıyla yıkamanın
Kinin mi var