Bu kadar öfkeye, bu kadar kine,
Ne kadar yorulsa aklım almıyor.
Yanlışa isyanda yenildim yine,
Doğrular derilse aklım almıyor.
Şüphenin kolları içimi sardı,
Nereye varacak öfkenin ardı.
Kaç kere vuruldu kıskançlık kurdu,
Yeniden vurulsa aklım almıyor.
Ne düşmanlık böyle ne kan davası,
Başımdan döktüğün zehir kovası.
Hicranla yıktığın bülbül yuvası,
Kalbime kurulsa aklım almıyor.
Geride kaç yılı harap bıraktık,
Bir pire uğruna on yorgan yaktık.
Sevda savaşından yaralı çıktık,
Yaramız sarılsa aklım almıyor.
Âlemde hayatın tekrarı var mı?
Yaptığın zulümler aşka sığar mı?
Bulutlu geceye güneş doğar mı?
İlmime sorulsa aklım almıyor.
Artık bu yolun da sonuna geldik,
Cenneti ararken Sırat’ta kaldık,
Bulanık suların dibine daldık,
Hüznümle durulsa aklım almıyor.
Yıllardır burnunun dikine gittin,
Ruhumun şehrini virane ettin.
Öfkeyle yanarak intikam tüttün,
Gözlerin darılsa aklım almıyor.
Kayıt Tarihi : 9.6.2015 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın tapınak haline getirişi ne kadar kötü ve çirkin. Tapılacak tek varlığın ALLAH olduğunu unutmak, hangi aklı - selim insanın akıl karıdır.
İşte Türk toplumu ve ulusu içinde bulunan bu gölge insanlar gruplaşmasından kurtulması lazım bu ülkenin. Bunu da ancak ve kesinlikle insanı eğitmekle doğru düşünceye yöneltmekle sağlayabilirsiniz. Bu gerçeği kendine ideal yol kabuleden çağdaş toplum yöneticilerini yetiştirmek gerekir.
1950 yılında başlatılmak üzere, insanı adam gibi adam yapacak bu ideal toplumsal eğitim ve öğretim çabasının önü kesilmiş, Türk toplumunda niteliksiz , az gelişmiş, çıkar ve ulufe ehli insan yetiştirilmesi adeta teşfik edilmiş, Hatta bu olumsuzluğun can hıraş mücadelesi yapılmış sahtekar inanç ve sahtekar dinciler tarafından. Yarım asrı aşkın zamandır bu olumsuzluğun, bu çalkantıların, bu bozuk ruh haleti çarpıntılarının müthiş yorgunluğu içinde hep bocaladı Türk toplumu, Türk insanı.
Bir türlü kavrayıp üstesinde gelemedi Türk aydını ve insanı bu korkunç olumsuzlukların. Kim bilir daha da ne kadar yaşanacak bu kahredici süreç.
Yüreğinize, kaleminize sağlık sevgili toprağım. Ne kadar güzel, haklı ve anlamlı mesajlar veriyordu dizelerin. İlham ve yürek sesinizin harikulade titreşimlerinin sürmesi dileklerimle kutladım ve selamladım sizi. Kemal Pola
sevgiyi bilmeyen de, ne huzur buluyor, ne huzur veriyor abi..
TÜM YORUMLAR (12)