Kınayanlar Şiiri - Mustafa Yaralı

Şu dünyanın, kahır dolu yükünü,
Yerden yere serişimi kınarlar.
Cebimdeki beş kuruşun üçünü,
Bir garibe verişimi kınarlar.

Yıkar olsam benliğimin bendini,
Bozar olsam şeytanımın fendini,
Eli değil nefsin bizzat kendini,
Lanetleyip yerişimi kınarlar.

İçim ile yüzleşmekten korkmayıp,
Akdimize sadakatten kopmayıp,
Çıkartarak çarpıp bölüp toplayıp,
Meyvesini derişimi kınarlar.

Bir masuma atmış isem taşımı,
Gaflet ile çatmış olsam kaşımı,
Pişmanlıktan yere doğru başımı,
Utancımdan eğişimi kınarlar.

Kaç adrese gidip kapı çaldıysak,
Her birinden ayrı nimet aldıysak,
Sermayemiz bitti müflis kaldıysak,
Bu bendeki değişimi kınarlar.

Gönül gitti bizde didar solunca,
Akıl öldü candan üryan olunca,
Her cihetim yalnız aşkla dolunca,
Halkı Hakla sevişimi kınarlar.

Beğendiysem yaratanın payını,
Temizlersem yollardaki mayını,
Kendime çevirip kahır yayını,
Yüreğime gerişimi kınarlar.

Yaralının can evini yarınca,
Mihneti belayı başa sarınca,
O yüce divana dertle varınca,
Sürünerek erişimi kınarlar.

18.03.2013…Mustafa Yaralı