Kınamayın ağlar melûl gezdiğim

Kınamayın ağlar melûl gezdiğim
Aşık maşukunu del’eyler imiş
Bir mahitabın ateşi közü
Yakar şu sinemi kül eyler imiş

Gelin bakın ateşime közüme
Can dayanmaz firkatine nazına
Gül yüzlü yar geldi baktı yüzüme
Basar bendeleri yol eyler imiş

Hublar göçü geldi geçti yol etti
Kimse bilmez elif kaddim dal etti
Aktı çeşmim yaşı çaylar sel etti
Çevirir önünü göl eyler imiş

Su değilim akam akam durulam
Ya biner mi aşk atına yorulan
Yusuf gibi Zeliha’ya sarılan
Satar kendi özün kul eyler imiş

VELİM eydir yare kullar olurum
Yar sarmazsa bu yâreden ölürüm
Çektiğim çileyi bir ben bilirim
Ademe neylerse fil eyler imiş.