Kınamayın Şiiri - Yılmaz Tarhan

KINAMAYIN

Küçük yaşta aşık olmuştum kıza.
O’nun sevdasıyla dönmüştüm köze.
Nasıl dayanaydım,o kara göze?
Kınamayın dostlar,ben yaralıyam.

Evimiz karşı’karşıya bakardı.
YA pencere,ya balkona çıkardı.
Mahsun bakışıyla beni yakardı.
Kınamayın dostlar,ben yaralıyam.

Küçücükten çıktım gurbet ellere.
Diken sarmış,bahçemdeki güllere.
Duydum ki sevdalım gitmiş ellere.
Kınamayın dostlar,ben yaralıyam.

Durmadı sevdiğim,döndü sözünden.
Doyasıya öpemedim gözünden.
Tarhani feryadın çıkar sazından.
Kınamayın dostlar,ben yaralıyam.
14/12/1980