Kınama Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Bu sabah rüzgarı sana hiçbir şey söylemiyor mu
Benden yana,
Bu ikindi yağmurları hiçbir şey söylemiyor mu,
Doğan ay, batan güneş,
her biri sana bir ayrı benzeyen bu bulutlar,
Çalakanat benden sana doğru uçan kuşlar,
Yaldızlarını giyinmiş kelebekler,
Altın urbalarıyla donanmış arılar,
Benden yana hiçbir şey söylemiyor mu sana?
Anlatsana.

Korkarım duyurmuşlardır yalnızlığımı,
Çilelerimi sürükleyerek dolaştığımı ıssız sokaklarda,
Hasretinin başımı-yüzümü kırbaçladığını yağmurlar gibi,
Gözyaşlarıma karıştığını akşam rüzgarlarının,
Çullandığını üstüme bir büyük karasevdanın,
Yapıştığını yakama alıcıkuşlar gibi, pençeleriyle,
Korkarım duyurmuşlardır
Yergileriyle.

Kınama, duydunsa sızım sızım sızlandığımı,
Kanayıp durduğunu yürek yaralarımın,
Yüzümü-yanaklarımı ıslattığını gözyaşlarımın,
Kınama, sensiz uykuları kınadığımı,
Kınama, bunca ızdıraba rağmen
Yaşadığımı.

(Tanrı Önce Beni Yarattı isimli Serbest Şiirler 'inden > 49-50/100)