bu son güneş deme
ay tutulur gece de biter kınalım
iki gözüm bir de yüreğimsin övündüğüm
yılları geri alıp bakabilsen geçen dünlerde sen vardın
kabuğu sert içi hicrandı kınalım
aşk çok soğuk olur bazen
yokluğu gözüme gözüme batırma kınalım
kar yağar gök dökülür don çözülür kış biter canım
ölmün bile gücünü kıskandığı rüyalarda sen vardın
gözümün nuru yuvandı kınalım
adın ağzımdan dökülür sanma
dudağımdaki bir hüzünde bekler kınalım
yalnız savrulur nefesim tütünün en efkarlı dumanıyla
içimin gerçeğinde eli kıvılcım bir sen vardın
yangına kibriti çakandın kınalım
aşkı iz bırakmaz bulutlara benzetme
büyüsü kemanın telleri gibi gerilir kınalım
uçan kuşun süzülüşündeki ipektir yüreğe yürüyen
özlemlerim kadar umutsuzluklarımda sen vardın
bu sevda mezara ertelidir kınalım.........
Kayıt Tarihi : 26.6.2004 00:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
özlemlerim kadar umutsuzluklarımda sen vardın
bu sevda mezara ertelidir kınalım.........
Ertelenmesin. Mezara ve onun ötesine kadar sürsün. Aralıksız, ertelemesiz. Saygılar...Mehmet Nacar
Turhan Toy
.çok güzel..tebrik ederim.
Tebrikler Derin
Mim Kemal Ertuğrul
TÜM YORUMLAR (6)