Kınalım... Şiiri - Cengiz Okçu

Ey güzelliğine yandığım
Beni yalnızlığının bahçesine alabilir misin?
Saklayabilir misin gözlerinde bir kaçak gibi beni?
Oturabilir misin yanıma?
Dökebilir misin yeşil gözlerinden gülüşlerini?
Ellerimi tutabilir misin, tutunabilir misin yüreğime?
Rüzgârın sesini getirebilir misin rüyalarıma?
Kalbime katabilir misin kendini?

Sözlerin anlamını yitirdiği, sessizliğin hükmettiği güzelliğin...
Beni yolculuklara çıkartıyorsun, an ve an…
Beni yalnızlığının bahçesine kabul edebiliyor musun?
Vakit geçiyor heyecanım benim, vakit geçiyor…
Anlamsızlıklardan koparak geliyorum sana
Dökebilir misin kına renkli gözlerinden yüreğini?

Ey güzelliğine yandığım
Baharları açabilir misin yüreğimde
Vakit geçiyor heyecanım, döküyorum yüreğimi
Gözlerimden al beni yüreğine, vakit geçiyor…

Bakışların anlamını yitirdiği,
Kalbinin hükmettiği yüreğim! ! !
Gözlerinin kınasını yaktım yüreğime
Ve benliğim bir yolculuğa çıkıyor, an ve an…
Anlamları siliyorum dünyamdan.