Kınalım Şiiri - Onur Al

Ey anamın kınalısı,
Ey babamın yük sütunu,
Ey benim körpe çınarım!
Sen peygamber ocağına mı vardın ?
Hele söyle de bilelim,
Sen bu heybeti kimden aldın ?

Yeislenme anamın yaşlarına,
Onlar ki şâd-ı eşktir,
Nasıl sevinmez ki bir ana,
Oğlunun makamı ehl-i beyte denktir.
Sen, şimdi dönmek istesen de,
Bilirsin ki ölüm herkese tektir.
Al rengin içinde yıldız ile kamer,
Tek bir ağızdan uğurluyor herkes;
Tekbir; Allahu Ekber, Allahu Ekber !

Babamın dîdâr-ı nümâsı,
Sükûta ermiş silsile-i cibâl.
Oysa ki ateşlerin en harlısı,
Yeraltlarından, dağlardan fırlar.
Dilde ferahlatıcı ilahi bir terennüm,
Dağ, bayır,toprak, yedi katlı gök,
Tekbir; Allahu Ekber, Allahu Ekber !