Kınalı Mektup Şiiri - Fatma Naz

Sonunda ikrar ettin yüreğin yoktu bende
Anladımki bir ömür her gün ağlayacaktım
Acının büyüğünü tattım bu gün sayende
....Sana bir mektup yazıp ucuna kına yaktım
....Giderken yüreğimi gözlerinde bıraktım

Yol bilmeyen kalbime yön veren i'zan oldun
Yandıkça susadığım ateş-i süzan oldun
Kulağıma okunan ilk ve son ezan oldun
....Sana bir mektup yazıp ucuna kına yaktım.
....Giderken yüreğimi gözlerinde bıraktım

Bıraksaydın her seher seninle doğacaktım
Her seher yağmur olup gönlüne yağacaktım
Bıraksaydın küçülüp kalbine sığacaktım
....Sana bir mektup yazıp ucuna kına yaktım
....Giderken yüreğimi gözlerinde bıraktım

Yangın yeri toprakta bir daha ot biter mi
Küllenmiş alevlerden yeniden aşk tüter mi
Acep seni sevmeye bir tek ömür yeter mi
....Sana bir mektup yazıp ucuna kına yaktım
....Giderken yüreğimi gözlerinde bıraktım

Ölmeden çekeceksin ahımdan kaçamazsın
Sarıp sarmalar seni kuş olsan uçamazsın
Mühürlü mektubumu ben sağken açamazsın
....Sana bir mektup yazıp ucuna kına yaktım
....Giderken yüreğimi gözlerinde bıraktım

....Sana bir mektup yazıp ucuna kına yaktım
....Öldüğümde ver deyip vicdanına bıraktım