Kınalı Kuzum Gökhan Yavuz'um

Tabuta sarılmış geliyor kuzum
Şerefli Üsteğmen Gökhan Yavuz’um
Kaderin çizilmiş bu muydu yazın
Seni vuran eller kırılsın oğlum.

Al Bayrak altında yatar Gökhanlar
Cennet sermayesi dökülen kanlar
Şunu iyi bilsin kahpe düşmanlar
Mehmedim öcünü alıyor oğlum

İsminle değişti okul Marmara
Yeter artık dursun kanayan yara
Mevlâ’m düşürmesin kimseyi dâra
Başım dik duruyor şerefle oğlum

Henüz yeni evli bir yıllık gelin
İki yana düşmüş mübârek elin.
Kokladı, okşadı hanımın senin
Ciğerim yanar da susarım oğlum.

Hiç kana doymuyor bölücü başı
Suyun matarada çantada aşı
Nasıl kıydın zâlim körpeydi yaşı
Cehenneme döndü inleri oğlum

Kader arkadaşın, ismi de Gökhan
Abin selâm durdu gururla Hakan
Meğer seni sevmiş yüce yaradan
Peygambere komşu oldun sen oğlum

Mahşer gibi oldu evin ocağın
Erzincan Vilâyet, Tercan Bucağın
Yaralı askere açtın kucağın
Can evinden vurdu hainler oğlum

Evine asıldı ay yıldız bayrak
Şehitler Ağacı'nda sen de bir yaprak
Bağrına basacak mübarek toprak.
Rahat ol Gökhan’ım canımsın oğlum

Merteben şerefli çekmezsin mihnet
Sizle gurur duydu Babanız Hikmet
Jetler tepesinde birazcık sabret
Lime lime oldu düşmanın oğlum

Şerefsizle doldu bütün zindanlar
Al Bayrak uğruna verildi canlar
Mezardan ses verin yüce sultanlar
Şefaatin bekliyorum mahşerde oğlum

Al Bayrağı astı Gülhami Hoca’n
Kuran’lar okudu ağladı her an
Güneş gölgelendi çöktü bir duman
Gözlerin gülüyor “Şehidsin” oğlum