Kınalı Kuzu (Yaşar Burak'a...)

Sevgili ağabeyim Yaşar Burak'a ithâfen... Bir annenin ağzından kuzusu nasıl târif edilir bilmem... Bildiğim şey, her ananın bir kuzusu her kuzunun bir sızısı olduğudur...

Anasının al kınalı kuzusu
Gözünün bebeği, gönül sızısı
Alnına kazınmış yolcu yazısı
Seni harpten harbe çeker kınalım

Ağıtlar dilinden dökülür çağlar
Ses verir, eteği nergisli dağlar
Titreyen sesine yıldızlar ağlar
Geceye hüzünler çöker kınalım

Sesisin kalplerin hakkı unutan
Yüzüsün mahrumun çileyi yutan
Türkülerin ihanetten buz tutan
Kalpleri yerinden söker kınalım

Nâmeler eyledin, susarken diller
Dinleyip sekînet buldu gönüller
Sesinden uzakta yaşayan güller
Durulur, boynunu büker kınalım

Ağla ki gözlerin hasreti bilsin
Yaşını bu hâli anlayan silsin
Üzülme çınarlar kökten kesilsin
Bir muştu gelir de eker kınalım

'Yaşar'sın tevhidin olduğu yerde
'Burak'sın gezersin, semâda serde
Ayhan'ın sözleri göze yeter de
İnceden katreler döker kınalım

Adana - 01.03.2008